Διψούν παιδιά δεν το μπορώ

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να `χα ένα καντάρι να ζυγίσω
τούτη του κόσμου την απονιά
κι` όλο απ` την αρχή ν` αρχίσω
να λύνω κάβους και σχοινιά.

Να `χα ένα καντάρι να μετρήσω
πόσο πονάει τούτο βιός
να βρω καμβά να ζωγραφίσω
τα λόγια που `λεγε ο θεός.

Και να μην κλάψω, να μην κλάψω
μπροστά στα κούτσικα περιστεράκια
μόνο φωνή για να φωνάξω
θεέ μου!! τα μελαχροινά μουτράκια.

Ποτάμια να `χα με νερό
να ταξιδέψω σ` άλλα μέρη
νερό πηγής, καματερό
γυρεύοντας ψηλά ένα αστέρι.

Να γύρω να προσευχηθώ
λευκό κερί ν` ανάψω,
να `χα νερό πολύ νερό
πως ζω, να το φωνάξω.

Σε στέρφα γη να ταξιδέψω
να φύγω πριν το δειλινό
κι` ένα καντάρι να γυρέψω
να γράφω, ότι είναι αληθινό.

Στο χώμα, στη ξερολιθιά
τρελό να στήσω πανηγύρι
με κείνα τα μικρά παιδιά
κι` όποιο μου ζητηθεί χατίρι.

Μια κούκλα με γκρενά φουρό
ένα τόπι με χρυσάφι
να τα προσφέρω να χαρώ
κι` ένα χαρτί να γράφει.

Διψούν παιδιά δεν το μπορώ
μου στέγνωσαν τα χείλη
που θεέ μου να `βρω ένα θεό
να βλέπει το καντήλι.

16-11-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-11-2023