Βηθλεέμ

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θάθελα νάμουν στης Βηθλεέμ τα βοσκοτόπια...
τη νύχτα εκείνη ,που μηδένισε ο χρόνος.
Που βρήκε ελπίδα ο ανθρώπινος ο πόνος...
πως θα φυτρώσουν γιασεμιά στα βραχοτόπια.

Να δω το άστρο το λαμπρό που χε ανατείλει...
κι έγινε σύμβολο του δρόμου για τους μάγους.
Τους Άη Γιάννηδες να σώσει απ' τους Ιάγους...
και νέο μήνυμα στα πέρατα να στείλει.

Να βρώ του σπήλαιου της γέννησης, τους τόπους...
και τους απλούς να συναντήσω τους ποιμένες.
Μες τις ανάσες τους να δω τις παγωμένες...
την προσδοκία που γεννάει νέους τρόπους.

Κι ύστερα μέσ' το κρύο σπήλαιο να έμπω...
Να γονατίσω μπρος τη φάτνη των αλόγων.
Κι απορημένος απ την ένδεια των λόγων...
ωδές θεόπνευστες στα πέρατα να πέμπω.

Τους ουρανούς να ατενίσω σαν ανοίγουν...
Και να χαθώ στις ψαλμωδίες των αγγέλων.
Να μην υπάρχει παρελθόν, παρόν
και μέλλον...
όταν τ'αόρατα μεριά τους ξανασμίγουν.

Και όταν έρθουν της περίσκεψης οι ώρες...
να δεηθώ με όση δύναμη μου μένει,
το επί γης ειρήνη, δέσμευση να γένει...
και ν' απλωθεί παντοτινά σ'όλες τις χώρες.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-12-2023