Θύμησες σαν τους ήλιους

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Αγάπες κι` αγάπες, να είστε όλοι καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τη μυρωδιά του έρωτα
όταν κανείς χορτάσει
τα βράδια τ` αξημέρωτα
θα ζεί, να μην ξεχάσει.

Τα μεταξένια τα φτερά
που φέρνουν την αγάπη
κι` ήταν ποτάμια με νερά
κι` ωκεανοί με δάκρυ.

---Ποτέ δεν θα μπω σ` άλλο σώμα---
μια μαχαιριά ο χωρισμός
σαν άλλαζε η αγάπη στρώμα
κι` ήταν πληγή ο σπαραγμός.

---Στα γκρίζα όνειρα μας η ξαστεριά--
νύχτες να με στοιχειώνει
όταν χωρίζουν τα κορμιά
που αγάπη τα μελώνει.

Έργο ανθρώπων όχι θεών
οι καρδιές όταν λιγάνε
οι έρωτες των στεναγμών
χαραματιές, πονάνε.

Γίνονται πουλιά τη μέρα
γίνονται δυο μελισσάκια
μια γλυκόλαλη φλογέρα
της ζωής μας τα στιχάκια.

Στη μυρωδιά του έρωτα
αν ζήσεις σε γλυκό κουκούλι
τα βράδια τ` αξημέρωτα,
παιδί μικρό, παιδί μικρούλι.

Θα `χεις χέρια να υψώσεις
ν` αγαπήσεις άλλα μάτια
κόκκινο φιλί θα δώσεις
έχει η ζωή παλάτια.

Χίλιες νύχτες κι` άλλες νύχτες
στεγνό, πικρό το στόμα,
σαν σου λέγαν τις αλήθειες
και τις λεν, γιατί, ακόμα.

Τα μεθυσμένα σ` αγαπώ
μόνο σε σε μιλάνε
έχουν της καρδιάς παλμό
αιμοραγούν, πονάνε.

Σαν γίνονται οι δύο ένας
σε λαμπαδιασμένη αγάπη
δεν το μπορεί ποτέ κανένας,
να πει ο έρωτας εχάθει.

Μες στη ψυχή έχει φωλιά
και τα μελάνια φίλους
οι μυρωδιές ειν πινελιά
θύμησες, σαν τους ήλιους.

28-12-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-12-2023