Στην Αγαπη που αργησε

Δημιουργός: ZEFYROS007, Στεφανος

Ολο ειναι γραμμενο πριν ερθει εκεινη... το τελευταιο διστιχο προστεθηκε μετα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

- Που ’σαι μέρα κρυμμένη? Ελα λίγο κι εδώ,
μην χαζεύεις θαμμένη, πλησίασε λιγάκι να δώ.



“Ηρθα να παραδώσω, την ψυχή σου να σώσω
Να σε παραδώσω στον πόνο, να διαβάσω τον φόνο,
στην ευτυχία, στην βροχή, σε εποχή μακρινή.
Σοφός θε να γίνεις, αν δίπλα μου μείνεις,
το χρώμα θα μάθεις, να παίζεις κι εσύ”.





Ο καθρέφτης ράγισε, τρέχουν φωτιές.
Η Πύλη άνοιξε, μουσικές καυτές.
Απότερα φώτα, πολύ μακρινά.
Ανθρωποι φεύγουν, με μάτια στεγνά.
Δυστυχείς απ’ την Ζωή,
ρωτάνε τον δρόμο,
περιχαρείς, το Θάνατο αγκαλιάζουν με τρόμο.
Αγάπης στρατιές, ηλιόλουστες πλάτες,
του πόθου εχθροί, σε γνώριμες στράτες.
Ολοι μαζί, στην λειτουργία της Σιωπής,
στο ευγενές μυαλό, μιας χαμένης Αυγής.


-Ηρθες; Δεν πειραζει που αργησες
τωρα θα διωξουμε τις μαγισσες...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-09-2006