Μαϊστράλι

Δημιουργός: ofilia, Αναστασία

χαραξες την ρότα της καρδιάς μου...για μιά στιγμή...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][align=center]ακριβέ μου θαλασοπόρε
'Ερχεσαι σαν μαϊστράλι όπως συνηθίζεις κι ακουμπάς στο προσκεφάλι μου το μικρό πορφυρό κοχύλι της θύμησης. Απομακρύνεσαι με αλαφρά βήματα. Η ανάσα σου μοσχοβολά θυμάρι και μαστίχα...ανακατεμένη με γαλάζια αλμύρα . Στέκω εκεί στης υπομονής το μάρμαρο. Όπως είναι λαξεμένη η ψυχή σου, ο λογισμός σου κι ο λόγος σου. Καμιά αχτίδα απ το φως των γραμμάτων μου δεν μπορεί να εισχωρίσει στο άδυτο του λαβύρινθου. Σταυρώνω τα χέρια στο στήθος. Μετράω τις στάλες της βροχής μέχρι να έρθεις.
Έχω στην ψυχή μου την ρότα που μου χάραξες κι έτσι προσμένω την χαραυγή.

δική σου
η γαλάζια πεταλούδα
των στοχασμών σου....[/align][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-09-2006