Παράθυρο ανοιχτό

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παράθυρο ανοιχτό

Κι είναι το τζάκι στο σαλόνι αναμμένο
τα χρόνια καίει κι η ζωή μας, προσπερνά
έχω το βλέμμα μου στο βλέμμα σου στραμμένο
και το παιδί που κρύβω μέσα μου ξυπνά

Σκέφτομαι κάποτε, πατέρα μου, τις μέρες
που με κρατούσες μες στα χιόνια αγκαλιά
τότε που ξύπναγαν λευκές οι καλημέρες
κι έμενε πάντοτε το βήμα στα σκαλιά

Βλέπω παιδιά απ’ το παράθυρο να τρέχουν
-τι κι αν δεν έχει η ζωή επιστροφή-
έλα πατέρα μου, οι ήρωες αντέχουν
έλα ν’ ανέβουμε και πάλι στην κορφή

Καίνε στο τζάκι τα ελιόκλαδα, κι οι μνήμες
μοιάζουν παράθυρο στο τέρμα ανοιχτό
που το λαδώνω κάθε μέρα με τις ρίμες
για να ‘χω έναν ουρανό να κοιταχτώ


Ελένη Σωφρονίου Στρατή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-01-2024