Η κούνια

Δημιουργός: Avalon, william Smith

Ψηλά πολύ ψηλά μπαμπά , να φτάσω στον ουρανό, κοίτα σχεδόν αγγίζουμε τα σύννεφα....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το κρύο είναι κι απόψε τσουχτερό
είναι ιδανικό για να παγώσει τις σκέψεις μου
να σταματήσει το χρόνο και να με βγάλει από το αδιέξοδο

Χλιαρά διαστήματα αναλαμπών
και φευγαλέων ερώτων
της μια νύχτας ή του ενός χρόνου με έφεραν ως εδώ

Να κοιτάζω τις χαμένες στιγμές και να ξεφυλλίζω
συλλογές με ανθρώπους, που αν μη τι άλλο τους αγάπησα
έστω και παροδικά, τους πίστεψα, έστω προσωρινά
που τους έζησα και είναι μέρος της ζωής που αναπολώ
και υπηρετώ κι αυτό το βράδυ...

Ο Χειμώνας της καρδιάς μου
έχει ένα μέτρο χιόνι
και μέσα εκεί έχω σκεπάσει τα παράλογά μου
για να μείνουν για πάντα φρέσκα
και να μου δημιουργούν μετά τον ήλιο που θα λιώσει τον πάγο
καινούργιες αναμνήσεις και επιφυλάξεις
για το τι είναι πραγματικά ανάμνηση...

Μια αντίθεση , μια ύφεση και μια δίεση
ίσως και μια έλλειψη ενός φίλου
που είχε πει ότι θα μείνει για πάντα εδώ

Νιώθω ότι είμαι μέρος μιας σταυροφορίας
που θα λεηλατήσει και το τελευταίο οχυρό μου
και θα εισβάλλει σε όλα τα Άγια μέρη και θα τα καταστρέψει...

Αυτός ο εφιάλτης με ξυπνάει πάντα το βράδυ
αν και λένε ότι οι εφιάλτες είναι δανεικά όνειρα με κακό σήμα λήψης
και εκπέμπουν ανάλογα την ώρα της μεγάλης τηλεθέασης

Η λύση είναι μια William αυτή που μου είπες κι εσύ εχθές
Πάτα το κουμπί και κλείσε την οθόνη σου να μη βλέπεις τίποτα

Ίσως τότε μπροστά σου εμφανιστούν τα παιδικά σου όνειρα
και μια κούνια που θα σε απογειώσει μέχρι τον ουρανό της αφέλειας..

Καληνύχτα στο νωρίς που έφτασε αργά και σήμερα....

Μη με ενοχλείς άλλο , σήμερα είναι η δική μου Νέμεσις

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-09-2006