Στων τζιτζικιών τη γιορτή

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Αναμνήσεις κι` αναμνήσεις, σας ευχαριστώ πάντα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και ξεκινήσαμε νωρίς
αποκομμένα απ` το βυζί
της μάνας μας
της ίδιας.
Στις πλάκες και στο
χώμα
κάτω απ` τον ίσκιο
της μουριάς ,
στης αμυγδαλιάς
το κήπο
που` δινε το ροζ
φουστάνι
να` χουμε λίγο χρώμα
ασπίδα και στεφάνι.

Με πέτρες και ξυλίκι
μ` αμάδες και κρυφτό
στης εκκλησιάς μας
την αυλή
μ` ένα τηλέφωνο
στ` αυτί
από του Καμελ το κουτί.
Κάτι τσιπουργιανάκια
με δανεικό παπούτσι
τσιτάκι
το φουστάνι,
φέτα ψωμί με λάδι,
στων τζιτζικιών τη γιορτή
είμαστε καλεσμένα
ορφάνιας
τα καημένα.

Και είχε η βρύση μας νερό
κι` η στέρνα το χρυσάφι
είχαμε κατηφέδες
είχαμε και κερί
είχαμε
τι δεν είχαμε
και πέρασαν οι καιροί.

Σκορπίσαμε σαν τα πουλιά
άλλο εδώ
κι` άλλο από εκεί
κι` όλο τριγύρω λύκοι
κι` έμεινε πάντα ζωντανό
στης εκκλησιάς μας
την αυλή
εκείνο το ξυλίκι.

Κι` έτσι μοιραία μάθαμε
πόσο στοιχίζει η αγάπη
πόσο κυλά το δάκρυ
πόσο κοστίζει το φιλί,
ποτέ μας δεν ξεχάσαμε
της εκκλησιάς μας την αυλή
μικρά κυπαρισσόμηλα
αντέξαμε
και φτάσαμε.

15-1-2024
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-01-2024