Η Λυρα Κι Η Φωνη Του Ψαραντωνη

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

Πέρα απ’ το κύμα του γιαλού και του τυφλού θεριού τ’ αλώνι, πάνε ζαμάνια πια, που σώπασε τ’ αηδόνι,

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ΛΥΡΑ ΚΙ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΨΑΡΑΝΤΩΝΗ
(Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2024)

Στης μεσογείου τ’ άγρια κύματα νυχτώνει,
στου Ψηλορείτη την γ-κορφή ροδίζει η αυγή
κι η λύρα, με τη δοξαριά
του Ψαραντώνη, ηχεί βαριά,
τ’ αγρίμι θρέφει και του χρόνου την μ-πληγή …

Στ’ Ανώγεια, που ‘χτισε ο Δίας το μετόχι
και στα κατώγια π’ ανασαίνει η προσευχή,
η λύρα, με τη δοξαριά
του Ψαραντώνη, ηχεί βαριά,
κι υμνεί το χιόνι και τον ήλιο που ‘χει βγει …

Στο μονοπάτι του λυγμού, στου νου τη λόγχη,
ματώνει η σκέψη το γοργό, που τόσο αργεί
κι η λύρα, με τη δοξαριά
του Ψαραντώνη, ηχεί βαριά,
κερνά αμβροσία τ’ άστρα, τ’ όνειρο ευλογεί …

Πέρα απ’ το κύμα του γιαλού
και του τυφλού θεριού τ’ αλώνι,
πάνε ζαμάνια πια, που σώπασε τ’ αηδόνι,
όμως η λύρα κι η φωνή του Ψαραντώνη,
τη μάνα γ-Κρήτη, με τον γ-κόσμο όλο’, ενώνει …

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-01-2024