χαρα (τοσοδουλα μου ατελειωτη)

Δημιουργός: Ηypocrisy, γιουλη τσαμαλ

''Δεν χαιρόμαστε όλοι με το χιόνι και τις δύσκολες καιρικές συνθήκες! Όχι όσο υπάρχουν πλάσματα που υποφέρουν εκεί έξω''

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

υπαρχει επαναληψη βαρετη;
ενα βιβλιο πότε είναι εντελλως ιδιο;






ήταν τελη του 2009 ή αρχες του '10. κατεβηκα
με τον Πιπη Φακιδομυτη καταστηθα ολοτελα αφημενος,
μεσα απο την μακρια φλις μου με κουκουλα ρομπα.
την φορω ακομη, δεν προκειται να την πεταξω. μοναδικο κομματι.
συνεπαρμενο, μακαριο, τον ενιωθα. μια ωρα περασμενη
και ανθρωπος πουθενα.
μονο οι νυφαδες νωχελικες κι εμεις
ενα με το γαληνιο τοπιο ,
αφηναμε τα πρωτα χναρια καταμεσις του δρομου,
στο αφρατο στρωμα. του Πιπη διαγραφονται αναλλοιωτα
απο την καρδια, σε καθε κυτταρο.
μαγικη στιγμη ανεπαναληπτη ,
λευκη ατοφυα θαλπωρη αιωνια.
εκτοτε δεν χρειαστηκε να ξαναχαρω -δεν μπορεσα-

καθε που χιονιζει, η στιγμη αναβιωνει...

και απο την αθωοτητα χανεται μονο η αμερημνησια.

ναι, σαν παραμυθι. το βιωμα. και δεν υπαρχει ψεμα.
μα και το ψεμα καθε που λεγεται,
δεν παυει να ειναι αληθεια.
μια ζοφερη ή βλαβερη αληθεια
και που αν γινει συνηθεια,
καιρος της οπότε να κοπει.
στο λευθερο συγκορμο ταξιδι του νου δεν υπαρχει φοβος,
φραγμοι και αμυνες, προκαταληψεις και αυταπατες-
ριζα, βάση ή αιτια, δεν υπαρχει αφανερωτη
στην εσωτερικη αναζητηση. τα παντα ωθουν προς αυτην.

Τιποτα πιο ισχυρο, ελκτικο , ζωογόνο, αναλλοιωτο, απο την Αγαπη.

- κοινοτοπια;
απλα
ενας κοινος για ολα τα πλασματα επι γης τοπος-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-01-2024