Μη μου ταράζεσαι... { 06 }

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Από τις διαδρομές της Ψυχής μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η χροιά της φωνής σου αναδυόταν γλυκά...
Αλλάζοντας ταχύτητες και χρώματα...
χείμαρρος η αφήγηση σου...
Ρουφούσα λαίμαργα το χθες της ζωής σου...
Γεννήθηκα μαζί σου, μεγάλωσα κοντά σου...

Όλα σήμερα ανακατεύθηκαν σε Γιορτές...
Τα λεξικά γλίστρησαν στο δάπεδο...
Οι λέξεις δραπέτευσαν...
Σκόρπιζαν αδιάκοπα τους ήχους τους...
χάραζαν χρυσές έννοιες που έλαμπαν...
Η νύχτα υποκλίθηκε στον έρωτα...
Ο έρωτας παραδόθηκε στ' ανεξέλεγκτο πάθος...
Και το πάθος σχημάτισε την ηδονή...

Οργώσαμε ολάκερη την φύση της γης...
Τα κορμιά παρασύρονταν στην ακροθαλασσιά...
Οι στάλες δρόσιζαν την ζεστή σάρκα...
Τα κύματα φρόντιζαν να σκεπάσουν της ανάσες...
Κι αυτές σε μιαν επίδειξη δύναμης αφόπλιζαν την χροιά τους...

"μη μου ταράζεσαι..."
άρθρωνες τρυφερά απ' τα χείλη σου...
Δεν απαντούσα σαν να μην άκουγα...
Κι εσύ επαναλάμβανες ψιθυριστά...
Ήθελα να χορτάσω με τις λέξεις σου...
Να ζωγραφιστούν στο σώμα μου ανεξίτηλα...

Αγάπησα την ζωή μου μέσα από την δική σου...
Επιθυμία να παγώσει ο χρόνος...
Να κλειστούμε στ' απέραντα μονοπάτια του...
Να παίζουμε ακούραστα πλέκοντας λέξεις...
Σαν κι αυτές που μάζεψα απ'τα χείλη σου...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
δε σου το Έχω πει πότε ως τώρα...Μα μου λείπεις...
Το νιώθω μάτια μου...
Τι να σου πω...
Μου έκλεψες όλες τις λέξεις...
Δεν Έχω νιώσει πιο απαλό χάδι από το δικό σου...
Παντού Ήσουν...Θεέ μου...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
φυλαχτό της κρατώ στην ψυχή μου...
Θα τραγουδώ μαζί τους...
Θα υμνώ την ζωή που που σ' έστειλε κοντά μου...

Το σκοτάδι φεύγει...
Κάτω απ' την πόρτα ανακατεύεται με τον αέρα...
Δεν θέλει να το δεις...
Ηττημένο σέρνεται
γλιστρά στο μάρμαρο σαν κλέφτης...
Ευτυχώς ψυχούλα που σκόρπισε να μην πονέσεις...
Η Αυγή επικυρώνει το τέλος του...
Τα χρώματα ατσαλώνουν την ύπαρξη σου...


"μη μου ταράζεσαι..."
πάλλεται μέσα μου οριακά με τους παλμούς μου...
Μετάγγιση ζωής στις φλέβες οι λέξεις σου κυλούν...
Βολτάρουν ασταμάτητα στην πλατεία της Σκέψης μου...
Στο κέντρο καθρεφτίζονται τα μάτια σου...
Μέσα απ' αυτά θα ταξιδεύω μέσα σου...

Την βαλίτσα ακούμπησε στο τραπέζι...
Να μετράτε μαζί της ημέρες που θα φύγετε...
Μονάχα μην ξεχάσεις να πάρεις μαζί το φυλαχτό μου...
Κρύψε μέσα του ολάκερη την ζωή σου...
Στο στήθος μου θα το φιλοξενώ...
Για τις ημέρες που δεν θα είσαι μαζί μου...

"μη μου ταράζεσαι..."
η "Αντίστροφη μέτρηση..."
είναι για μας...
ψυχούλα μου...

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-10-2006