Παραληρημα

Δημιουργός: pim2010

σε όσους οι στίχοι τους ταξιδεύουν...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]...φυλακισμένοι σε μια γαλέρα
που δεν υπαρχουνε κουπιά για να τραβάμε
μονάχα απ το κατάστρωμα κοιτάμε
τις παραλίες να ξεμακραίνουν
και τις σειρήνες στο νησί να αργοπεθαίνουν
οι καρχαρίες μας πλησιάζουν
το φόβο μες στα μάτια μας κοιτάζουν
ο ήλιος καίει σ αυτά τα μέρη
μες απ τη θάλασσα ξεπρόβαλλε ένα χέρι
με ένα κρανίο που μας ρωτάει
"ποιος είναι έτοιμος στην Κόλαση να πάει?"
"εγώ",φωνάζω...μου λέει"πάμε!"
μες στο βυθό τώρα οι δυό μας τριγυρνάμε
στου Ποσειδώνα το υγρό παλάτι
πάνω σε μιας γοργόνας τη γυμνή την πλάτη
είδα γραμμένο -σε περιμένω-
μα ένα κατάρτι χρόνια με κρατάει δεμένο
"προχώρα μονος!"λέει το κρανίο
κι ένας σεισμός σκίζει το έδαφος στα δύο
μπαίνω στο ρήγμα,βαθύ σκοτάδι
και κατεβαίνω στο βασίλειο του Άδη
το μονοπάτι όλο στενεύει
γύρω από τη φωτιά μια μάγισσα χορεύει
ποτάμι λάβας με παρασέρνει
και έξω από την Κόλαση με φέρνει
πάνω στην πόρτα έχουν σκαλίσει
-να μπει μονάχα όποιος δεν έχει αγαπήσει-
για μια αυταπάτη ζω και πεθαίνω
σκουπίζω τα παπούτσια μου και μπαίνω...[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-10-2006