κρυμμένη άνοιξη

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έχω μιά άνοιξη για χρόνια φυλαγμένη ...
μες του μυαλού μου τ'αδιόρατο το βάθος.
Δεν ξέρω αν είναι διαφυγή ή είναι πάθος...
Όμως την έχω με λαχτάρα διαλεγμένη.

Την ασπροκόκκινη κλωστή φοράει του Μάρτη...
και των ερώτων το χορό σέρνει τ' Απρίλη.
Της παπαρούνας του Μαγιού χρώμα στα χείλη..
Και αναστάσιμα κεριά κάπου στο χάρτη.

Σαν συννεφιάζει ο καιρός και χειμωνιάζει...
κι όλα παγώνουν από τ' αγιάζι και το χιόνι,
τη φέρνω μέσα στο μυαλού μου την οθόνη..
Και η αντάρα της ψυχής καταλαγιάζει.

Μα κι όταν μέσα στην καρδιά πιάνει χειμώνας...
σ' αυτής της άνοιξης το όραμα προσφεύγω.
Στην αρωγή της ομορφιάς της καταφεύγω...
και συρρικνώνεται του χάους ο αιώνας.

Είναι η Άνοιξη υπόσχεση κι ελπίδα...
πως η ζωή κάθε συμβάν πίσω τ 'αφήνει.
Σε κάθε επώδυνο, κάτι ωραίο δίνει...
και η λιακάδα ,ακολουθεί την καταιγίδα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-03-2024