Στα Μεσακα Του Δρομου

Στα Μεσακα Του Δρομου

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΣΤΑ ΜΕΣΑΚΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ (Κυριακή 31 Μαΐου 2020)

Τ’ άστρο τσ’ αυγής θ’ ακολουθώ στση μοίρας το ταξίδι
και στην γ-κορφή ψηλά θα βγω παντίδει δε παντίδει
θα ‘χω τη χέρα στην γ-καρδιά, στη σκέψη τ’ όνειρο μου
για να μην ν-τύχει και χαθώ στα μεσακά του δρόμου ...

Τ’ αχνάργια από παλιές πληγές στη στράτα που σαλεύω
θ’ ακολουθήσω ταπεινά και στην γ-κορφή θ’ ανέβω
το παρελθόν δε θα σκιαχτώ, τον ίσκιο απ’ τ’ όνειρο μου
για να μην ν-τύχει και χαθώ στα μεσακά του δρόμου ...

Τ’ αλέτρι σέρνω του καιρού, το χώμα αναταράσσω
αλάργο φαίνεται η κορφή, μα πίσω δεν αλλάσω
με ευλαβική πυγμή κι ευχή κλουθώ στο φως του χρόνου
για να μην ν-τύχει και χαθώ στα μεσακά του δρόμου ...

Τ’ άγιο καντήλι τση ψυχής με μαστοργιά θ’ ανάψω
κι ακολουθώντας την γ-κορφή στον ουρανό θα φτάξω
σα’ βαλσαμόνερο θα πιω τ’ ανάργιο φως του χρόνου
για να μην ν-τύχει και χαθώ στα μεσακά του δρόμου ...

Τ’ ανέμου τ’ άρμα θα κλουθώ τον γ-κόσμο θα γυρέψω
μέχρι να φτάξω στην γ-κορφή κι ο-πίσω δε θα γνέψω
πέτρα να ρίξω σε σκυλί, μούδε βρισιά σ’ εχθρό μου
για να μην ν-τύχει και χαθώ στα μεσακά του δρόμου ...

Τ’ αντάρτη θα ‘χω τη θωργιά, πληγή του μονομάχου
και θα σαλέψω στην γ-κορφή, μ’ αίμα αδερφού και δράκου
θα ‘χω τση μάνας προσεχή, του κύρη, των μ-παιδιών μου
για να μην ν-τύχει και χαθώ στα μεσακά του δρόμου ...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-03-2024