Ψύχραιμα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ψύχραιμα κοιτάω τα μπλέ της μοναξιάς
Που έρχονται πάντα φτερωτά κεφάτα
Λιτανεία της πανσέληνου σε τόπους λησμονιάς
Τα λόγια της εκλάμψεις να φαίνονται σταράτα

Μαχαιρωμένα τα γέλια της μυρίζουν ναφθαλίνη
Μα για ποιαν άνοιξη γελάει; ζεί σ'άλλες εποχές
Εκεί που διεγείρει άγρια την οδύνη
Κι αδειάζει τους πανικούς μες στις ψυχές

Απόψε τάχα γιατί μ'αγάπησε πολύ
Και σαν επίπλαστο θηρίο δικαίωμα ζητάει
Δεν μου ξεφεύγουν οι παράλογοι της βρυχηθμοί
Ξημερώνει το φέγγαρι μα δεν με παρατάει

Και την θυμάμαι καθώς μεσουρανώ στα παραγώνια
Της στέλνω χαιρετίσματα πάλι ο μισός
Πεσμένος στου μυαλού τα άρρωστα βαγόνια
Ά βέβαια,βέβαια ζώ αλλού και κάπου αλλού το φώς

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-05-2024