επίκληση

Δημιουργός: χρήστος

ένα παραλήρημα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αν –όπως λες – καλά γνωρίζεις το μονοπάτι
που ολόισια βγάζει στο πέλαγος ,
δείξ’ το και σε μένα.
οδήγησε τα βήματά μου τα’ άτολμα
που θάλασσα ονειρεύομαι ,
μα θάλασσα δε βλέπω

αν –όπως λες- ξέρεις καλά
πως συνταιριάζονται οι ίαμβοι
έλα την τέχνη σου αποκάλυψε μου,
που χρόνια αποστηθίζω
τις μονωδίες των γρύλων
κι όλο ζαλίζομαι απ’ την ποίηση,
μα ποίηση δεν γράφω

κι αν -όπως λες- κρατάς καλά
κάτω απ’ την αμασχάλη σου
τη σπάθα που διχοτομεί τη μόνωση
φέρ’ την να κατασφάξεις τη σιγή
την ώρα που οι εφτά σάλπιγγες
θα σημαίνουν το εμβατήριο της ήττας.

αφού το ξέρεις…τα φεγγάρια πάντα είναι μισά
για κείνους που έχουνε κατάκλειστα τα μάτια.
ο θάνατος δεν ξορκίζεται μ’ ένα ρόδι
κι οι ελεγείες των άστρων δεν διαβάζονται
από αναλφάβητους στον έρωτα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-10-2006