Απώλεια

Δημιουργός: τια-φια, katia

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Διψώ, διψώ να σε δω
να σε αγκαλιάσω
να κουρνιάσω
να ησυχάσω
μες στη ψυχή σου
όλα τα ανήσυχα μου
να καταλαγιάσω

Διψώ και πως τη διψά να σβήσω
σαν εσύ δεν είσαι πια εδώ
Όλα τα ανήσυχα μου να ξεδιψάσω
την αγάπη σου ξανά να χορτάσω
την αγάπη μου ξανά να στην χαρίσω
τη ψυχή μου να γεμίσω

για πάντα πια η ελπίδα έχει χαθεί
μόνο ο ουρανός απαλύνει το πόνο της φυγής σου
είμαι η προέκταση σου
η μαρτυρία σου
ότι υπήρξες ,έδωσες,
πόνεσες, αγάπησες

διψώ για σένα να μιλάω
να σε ζωντανεύω ξανά και ξανά
η μορφή σου πάντα στο μέσα μου θα κατοικά
όταν χανόμουν ήσουν εσύ
τώρα κενό

μου λείπει να σε νιώθω εδώ
να σε αγαπώ να σε χαϊδεύω
η καρδία να κτυπά από χαρά και όχι από θλίψη
μου λείπει η ομορφιά της ψυχής σου
που τόσο με ασφάλιζε
με ηρεμούσε

μου λείπει η παρουσία της καρδία
της ανιδιοτελής σου αγάπης
που τόσο ζεστά χάριζες
κόντρα και πάνω από τι δικό σου

διψώ και στη καρδία μου
βρίσκω μόνο θλίψη
η απουσία σου βαριά
μες την ψυχή μου καταχνιά
και ομίχλη

Τίποτα και κανένας
δεν θα με γεμίσει από εσένα
τίποτα ποτέ ξανά δεν θα ναι το ίδιο
πάντα κάτι θα λείπει και είσαι εσύ
που ένα κομμάτι της ψυχής μου
έφυγε και πέταξε μαζί σου.

Σ' αγαπώ και αιώνια θα σε τιμώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-07-2024