Τ' Αηδονι Που Σωπαινει

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

σε ξόρκια, όνειρα κι ελπίδες, δεν ξοδεύεις, μιλάς στα σύννεφα και στ’ άστρα τ’ ουρανού …

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τ’ ΑΗΔΟΝΙ ΠΟΥ ΣΩΠΑΙΝΕΙ (Δευτέρα 22 Ιουλίου 2024)

Γεμίζει το φεγγάρι, λίγο-λίγο Ελένη
κι εσύ που ντύθηκες μ’ ενδύματα βαριά,
κρατάς τη δάδα, μπρος στο θάνατο αναμμένη,
ζητάς ανάσταση νεκρών και λευτεριά …

Κάτω απ’ της νύχτας την πανσέληνο χορεύεις,
με μαύρα πέπλα λησμονιάς και στεναγμού,
σε ξόρκια, όνειρα κι ελπίδες, δεν ξοδεύεις,
μιλάς στα σύννεφα και στ’ άστρα τ’ ουρανού …

Γυμνή, καθώς η ροδαυγή γλυκοχαράζει
σε βρίσκει, χάνεσαι στο χάδι του νοτιά,
διώχνοντας ήρεμα και πίκρα και μαράζι,
απ’ τη φτωχή και πονεμένη σου καρδιά …

Υφάδια γνέθει ο νους,
στου χρόνου την ανέμη
κι εσύ, τ’ αηδόνι ακούς στον Άδη,
που σωπαίνει …

** Στίχοι : Κώστας Μιχαήλ Μαρής / “k©sm!m@” ***

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-07-2024