Μ' Ακους Ελενη Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima) δώσαμε χρώμα στις σιωπές, φωνή στα πληγωμένα αηδόνια, στο ίδιο έργο θιασάρχες και θεατές, για τόσα χρόνια … Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Μ’ ΑΚΟΥΣ ΕΛΕΝΗ (Τρίτη 23 Ιουλίου 2024)
Πρώτη παράσταση που παρακολουθώ,
τρέμουν τα πόδια μου, στης μνήμης τον βυθό
λάμνω ακατάπαυστα, παλεύω να γλυτώσω
απ’ τον εαυτό μου, που ‘ν’ εχθρός μου, κάθε τόσο …
Έσπασα τ’ όνειρο κομμάτια κι ας κοπώ,
μ’ αίμα θα γράψω στον καθρέφτη «σ’ αγαπώ !»
αναζητώντας κόντρα στην οργή του κόσμου,
τρόπους ν’ αντέξω να ‘μαι πάντα ο εαυτός μου …
Το παρελθόν δεν τ’ απαρνιέμαι, μα τολμώ
μικρά φτερά ν’ ανοίγω, σε βαθύ γκρεμό,
ακολουθώντας την καρδιά και τ’ όνειρο μου,
ποτέ δεν ξέμεινα, στα μεσακά του δρόμου …
Τούτη η παράσταση για ‘μένα ανοίγει αυλαία
κι αν είμαι ξένος στην ομήγυρη παρέα,
μ’ ακούς ; Ελένη !
νιώθω πως φάγαμε μαζί ψωμί κι αλάτι,
σ’ ενός αρχαίου, παλιού θεού το μονοπάτι,
κάτι παράξενο, συμπαντικό συμβαίνει …
Στον κάμπο ανάμεσα στα πράσινα τα φύλλα,
χτίσαμε όνειρα κι ελπίδες, μ’ άγια ξύλα,
δώσαμε χρώμα στις σιωπές,
φωνή στα πληγωμένα αηδόνια,
στο ίδιο έργο θιασάρχες και θεατές,
για τόσα χρόνια …
** Στίχοι : Κώστας Μιχαήλ Μαρής / “k©sm!m@” ***
Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-07-2024 | |