Αϊτός

Δημιουργός: Το Γίδι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αϊτός ζυγιάζει τα φαρδιά φτερά στην κορυφή τ` αγέρα

θωράει την έρμο, χαίρεται, θωράει πηγάδια βουλωμένα,

θωράει τρόγυρα σκέλεθρα αρμαθιές που ξάσπρισαν στον ήλιο,

θωράει κι ανθρωπομέρμηγκους ορθούς στον άμμο ν`αραδίζουν.

Καρφώνει απάνω τους τις κοφτερές στραφταλιστές λαμπήθρες

και χαμοφτερουγάει προσμένοντας πότε θα πέσουν χάμω

και να χιμήξει πάλε, να φραθεί παχιούς μυαλούς ανθρώπου.

Κι ο πολυβάσανος τηράει ψηλά στην κεφαλή του τ`όρνιο,

διανοίγει τις φαρδιές αγκάλες του κι ακριβοχαιρετά το:

``Χίλια καλώς μας όρισες, αϊτέ, κατέβα παρακάτω,

να τιναχτώ στο γαύρο σου λαιμό, το στήθος σου να πιάσω,

να πάρω μέτρο ανάσκελα απλωτός, να με χωρά η κοιλιά σου`

αρέσει μου, κιβούρι, να πετάς στην κεφαλή απάνω !``

Μα τ` όρνιο, λες παράκουσε, χτυπά βαριά τις κλαπατάρες

και χάθηκε χυτά κατανοτιάς σε χιονοκορφοβούνια`

κι ίδια την ώρα αυτή κορμί αψηλό ξεκλάρωσε απ` το δάσο,

αϊτό θωράει, σηκώνει τα λιγνά βραχιόνια του και κράζει:

``Αϊτέ, νά `χα κι εγώ...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-07-2024