Άστρου μαρμαρυγή

Δημιουργός: liontari73, spilios

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια νύχτα μέθυσα πολύ κοιτάζοντας τ΄ αστέρια
από την όψη ενδόμυχα και δίχως να ΄χω πιει
να τ΄ ακουμπήσω σήκωσα ψηλά τα δυο μου χέρια
και αν πεθάνω έλεγα θα ζήσω εσαεί.
.
Αν άλλος μπόρεσε αγνοώ, τον ουρανό ν΄ αγγίξει
όπως τον άγγιξα εγώ εκείνη τη στιγμή
που τ΄ άμωμο κορμάκι της είχα αποστραγγίσει
γουλιά γουλιά ως φάνηκε να μου λιγοθυμεί.
.
Μια νύχτα έφτασα ψηλά, πάνω απ΄ τους αιθέρες
τη νύχτα που αμέριστα χώραγε όλη η γη
στο ροδαλό κορμάκι της κι ας χτύπαγαν οι σφαίρες
καθώς κατόπιν σίμωσαν οι λαθροκυνηγοί.
.
Μα ποιος θνητός το μέλλον του μπορεί να προϊδεάσει,
σαν χάνεται απ΄ τα πόδια του ολάκερη η γη?
και θα ΄ναι σίγουρα τρελός σαν θέλει να δαμάσει
τον ουρανό σαν άγγιξε άστρου μαρμαρυγή!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-08-2024