Ως Την Επομενη Βροχη

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

Ξαναγεννήθηκα απ’ του χρόνου την σιγή, χωρίς κραυγή, χωρίς εμπόλεμη ιαχή,

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΩΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΒΡΟΧΗ (Παρασκευή 16 Αυγούστου 2024)

Ως την επόμενη βροχή,
σε χώμα ανήλιαγο, τον σπόρο θα φυτέψω,
μακριά απ’ τα βλέμματα κι απ’ της οργής τον ίκτερο …

Νερό θα πάρω απ’ την πηγή,
την κάτω Βρύση κι αίμα απ’ την πληγή, να βρέξω
το ρόδο, που θα βγει πλάι σε γυαλί και σίδερο …

Κάτω απ’ του γέροντα, θνητού, θεού κι Αχέροντα,
κάτω απ’ του γέρο-Ψηλορείτη, τα Λιβάδια,
βρήκα το χάδι της αγάπης και τον έρωντα,
του χωρισμού τον πόνο, του καημού σημάδια …

Πάλεψα μ’ όνειρα, σιωπές και προσευχήθηκα
για τη ζωή, που λαχταρούσα και στερήθηκα,
τόλμησα ανέγγιχτα φτερά, στους ώμους κι έδεσα
και δοκιμάζοντας τα, απ’ τη χαράδρα έπεσα …

Ξαναγεννήθηκα απ’ του χρόνου την σιγή,
χωρίς κραυγή, χωρίς εμπόλεμη ιαχή,
φύτεψα τ’ όνειρο, στην πιο δική μου γη,
ν’ ανθοφορήσει, ως την επόμενη βροχή …

Ως την επόμενη βροχή,
σε πέτρα ανέρωτη, τον σπόρο θ’ ακουμπήσω,
μακριά απ’ τον όχλο, κι απ’ τ’ αϊ-Γιώργη το παράθυρο …

Κρασί απ’ του Μίδα το πουγκί,
κρατώ, μ’ αυτό της γης το χώμα, θα ποτίσω,
για να μεθύσει ο μίσχος να σκαλώσει ως τ’ άπειρο …

Πέρα απ’ τον θάνατο και κάθε πόθο αθάνατο,
πέρα απ’ της λήθης τ’ ακυβέρνητα σκοτάδια,
βρήκα της μνήμης τ’ άγιο φως, γυμνό, ξαρμάτωτο
να πολεμά θεούς και δαίμονες, τα βράδια …

** Στίχοι : Κώστας Μιχαήλ Μαρής / “k©sm!m@” ***

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-08-2024