Άδεια η πόλη

Δημιουργός: AGGE, Άγγελος

Πόσο πολύ σ' αγάπησα, ίσως να μη το μάθεις ποτέ..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τι νύχτα κι αυτή να είναι η πόλη μόνη..
Είναι που λείπεις εσύ και άδειασε..
Βλέπεις κανένας δε θέλει να είναι εδώ εάν λείπεις εσύ..
Τσιγάρο στο τσιγάρο,
άτιμο νυχτοξημέρωμα που φέρνεις αναμνήσεις εκεί που δε θα έπρεπε να υπάρχουν,
κάθε που φουντώνει η κάφτρα μου και μια εισπνοή,
που έχει μέσα της τον ουρανό και τ’ αστέρια σου,
το δικό σου φεγγάρι,
στο δικό σου το χρόνο,
μια σιωπή βγαλμένη από μια βίαιη εκπνοή γεμάτη καπνό,
όνειρα ξεχασμένα,
και κάτι άκανότηστες λέξεις που λήγουν σε άλφα και χι..

Μάτια μαρμαρωμένα,
ένα πέλαγος στην άκρη του κόσμου,
με αδιάφορο φόντο,
δεν έχει σημασία τί είναι γύρω σου,
φτάνει μόνο να είσαι εκεί..

Άδεια η πόλη,
λείπει η ματιά σου που σκλαβώνει Θεούς,
λείπει το μεταξένιο χάδι σου στην άκρη του ονείρου..
Φωτογραφίες που ξεχειλίζουν ευτυχία και όνειρα,
παλιές εικόνες σε ασπρόμαυρες αποχρώσεις,
χαμόγελα κολλημένα στη μνήμη ενός ένδοξου παρελθόντος,
και η φωνή σου βάθος να μου λέει “δώσε μου λιγάκι ουρανό”,
κι εγώ να μην ξέρω τι χρώμα τον θέλεις να στον δώσω..
Βλέπεις τα χρώματα έλειψαν,
τα σχέδια του παραδείσου έγιναν στάχτη,
και η παλέτα μου έχει μόνο τέμπερες σε αποχρώσεις του γκρί..

Δώσε μου λιγάκι ουρανό να δω πώς είναι,
σ’ αυτό το άτιμο νυχτοξημέρωμα να δω τί χρώμα κρύβει η φωνή σου,
να γίνεις ξανα η μούσα μου,
αυτό το πικρόγλυκο θαλασσί των ονείρων μας..

Τί νύχτα κι αυτή να είναι άδεια η πόλη..
Σ’ ένα παγκάκι,
στην άκρη του πύργου,
εύχομαι κάπου να άλλαζα ζωή..
Κλείνω τα μάτια,
και η μορφή σου είναι ακόμα εκεί..
Φτου ξελευθερία για όλους,
και πάμε πάλι, ξανά, από την αρχή..

Αδεια η πόλη..
Είναι που λείπεις εσύ,
το ακατέργαστο διαμάντι μου,
η αίσθηση των χεριών σου,
κι αυτό το βλέμμα..

Στο ένα,
προς ένα,
δε θα μάθεις ποτέ πόσο σ αγάπησα..

Άδεια η πόλη..
Φαύλος κύκλος,
και η ώρα 5 το πρωί..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-08-2024