Ροές

Δημιουργός: Silesiani, Μπάμπης Ιωάννου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήρθες σαν τον ήλιο,
από το πέρασμά σου έμεινε το μετείκασμα της ύπαρξής σου.
Οι ακτίνες του ήλιου πυρακτώνουν την υπόστασή μου
οι ώρες περνούν, αργή αγωνία με αγκαλιάζει
μου τρώει τα σωθικά.
Μεταφέρω με λόγια γλυκύτητας το πάθος μου,
τα λόγια τόσο φτωχά εμπρός στα κάλλη σου!
Η τρυφερότητά με διαπερνά ήσυχα,
σαν φεγγαράδα σε γαληνεμένη λίμνη,
σαν λεπτό άρωμα σε καθαρή αύρα.
Άνοιξε την ψυχή σου σιωπηλά
άσε να πλημμυρίσουν μονάχα αισθήματα αγάπης.
Με λόγια γλυκύτητας μεταφέρω το πάθος μου,
αλλά τι λόγια να βρω καλή μου,
στη στείρα εποχή μας φοβάμαι πως θα παρεξηγηθώ
κανείς δε θα με καταλάβει.
Νιώθω την αίσθηση της αγάπης να με διαπερνά
σαν την έξαψη που χαρίζει η αστραπή.
Το φλογερό βλέμμα των ματιών σου,
διαπερνά την ψυχή μου.
Θα ήθελα να αποκαλύψω τους πόθους σου
και ξαφνικά να μεταμορφωθώ σε όνειρό σου.
Θα ήθελα να είμαι η ψυχή σου
να κοιτάζω στο βάθος των ματιών σου.
Να είμαι η μουσική που κολακεύει την ψυχή σου,
αλλά ούτε μουσική, ούτε η ομορφιά
μετρούν μπροστά στην ψυχή σου,
τίποτα δεν είναι ανώτερο από αυτήν
γι αυτό θέλω να είμαι ο αγαπημένος σου.
Όταν βλέπω να διπλώνεις τα πόδια σου
και τη φούστα σου να είναι ελαφρά ανασηκωμένη,
βλέπω δυο παιδιά να παίζουν
άτακτα στο κατώφλι του παραδείσου.
Όταν με αγγίζεις κλείνω τα μάτια
να μη μου φύγει η στιγμή και η γεύση του φιλιού σου,
δεν αφήνω τη νύχτα να σβήσει αυτές τις αισθήσεις.

Θεσσαλονίκη 24 Αυγούστου 2024

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-09-2024