Στο Πενταγραμμο Της Φυσης

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

Ποιος ; αηδονάκι μου γλυκό, σε κατατρέχει ! θεός ή άνθρωπος ; τι σημασία έχει !

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΣΤΟ ΠΕΝΤΑΓΡΑΜΜΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
(Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2024)

Γύρω απ’ τ’ ορίζοντα τη σκόνη κι άλλη σκόνη,
σηκώνει ο αγέρας κι η φωτιά παντού φουντώνει,
μες στ’ ομιχλώδες χάος, καίγονται τα δάση
και το πουλί, κλαδί δεν βρίσκει να σταθεί …

Δεν κελαηδεί μικρή μου αγάπη, πια τ’ αηδόνι,
τη μουσικότητα του, τη σκεπάζει η σκόνη
απ’ τον παράτολμο καιρό, λες να προφτάσει ;
προτού πνιγεί απ’ τις φλόγες ! να λευτερωθεί …

Ποιος ;
αηδονάκι μου γλυκό,
σε κατατρέχει !
θεός ή άνθρωπος ;
τι σημασία έχει !

Κι αν έχεις πάψει να λαλείς,
μικρό μου αηδόνι,
τ’ αχνάρια π’ άφησες
στη στάχτη και στη σκόνη,
γίνανε νότες,
στο πεντάγραμμο της φύσης,
με τον καιρό ξανά γλυκά,
να κελαηδήσεις …

Μες στου καιρού την παραζάλη κι άλλη ζάλη,
φωλιά δεν έχει πια απομείνει στο φουντάλι
του δέντρου, που ‘χει κάψει ο Νέρωνας με δάδα
και το πουλί, στο σάπιο χώμα αιμορραγεί …

Ο ήλιος μοιάζει σαν φονιάς, που ‘χει προβάλει,
βροχή γυρεύει η μάνα γη, καρπούς να βγάλει,
να σβήσει η φλόγα που τρυγά τον κάμπο αράδα,
να ‘βρει τ’ αηδόνι τη λαλιά του, απ’ την αρχή …

** Στίχοι : Κώστας Μιχαήλ Μαρής / “k©sm!m@” ***

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-09-2024