Ωκεανός ανάλατος

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλημέρα στιχοοικογένεια !

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ωκεανός ανάλατος η ζήση μακριά σου
Με την αρμύρα στα μαλλιά
Κύματα πνίγουν τα φιλιά
Άμμος.. το όνομά σου...

Απτός.. σαν βότσαλο αργυρό
Που πάνωθέ του ξεγλιστρώ
Και ρέω σαν τη λάβα
Θάλασσες μόλις συναντώ
Πετρώνω.. πριν συναντηθώ
Με το στερνό σου κλάμα...

Άσε με λίγο να σταθώ
Μνήμη να γίνω.. πριν χαθώ
Στην κιβωτό της θλίψης
Αντίστροφα να μη μετρώ
Σε μια κλεψύδρα - ναυαγό
Τις ώρες που μου λείπεις...

Έρωτας μ' ένα αερικό
Σύννεφο γκρίζο.. φονικό
Δεν βρέχει να ξεσπάσει
Πάντα το ίδιο σκηνικό
Όσο κι αν τρέχω.. θα αργώ
Με έχεις προσπεράσει...



4-10-2024

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-10-2024