Κατάθλιψη

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Γράφτηκε στις 12.10.2024

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήρθα στο μνήμα σου, γλυκιά μου Πολυτίμη,
που ’θελες τα μαχαιροπήρουνα από ασήμι.

Θυμάμαι που ’κλαιγες τα βράδια για τη φτώχεια
κι ήσουν σαν να ’χες μια κατάθλιψη επιλόχια.

Που μού ζητούσες ν’ αγοράσουμε λαχείο,
μπας κι απ’ το ερείπιο πάμε σε ξενοδοχείο.

Αν είναι – λένε – να συμβεί κάτι, το ξέρεις,
όπως τους στίχους του, τους ήξερε ο Σεφέρης.

Πριν γκρεμιστεί και σε σκοτώσει το ρημάδι,
μισό-μισό φάγαμε εκείο το παξιμάδι.

Κι ύστερα πήγες να «τεντώσεις την αρίδα»
κι έμεινα εγώ, για να διαβάσω εφημερίδα.

Την κάθε αυγή, που ’βγαινα κάτι να ψωνίσω,
μού ’κοβες ένα γιασεμί, να το μυρίσω.

Κι ονειρευόσουνα ταξίδια στα Παρίσια,
βολέψου τώρα, κάτω από τα κυπαρίσσια.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-10-2024