Όλα πεθαίνουν

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Στο φίλο μου Γιάννη αφιερωμένο.... επειδή μόνο αυτός θα καταλάβει τί εγραψα.......

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όλα γύρω μου πεθαίνουν...
Άδειες οι ψυχές από έρωτα και μόνο χιόνι θυμάμαι να πέφτει πυκνό...
πυκνό και αθόρυβο.
Πάνω στους τοίχους ξεβαμμένες οι μπογιές από το χρόνο τον αλήτη
«OXI ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ»
«OXI ΣTA NAΡΚΩΤΙΚΑ»
«ΚΑΤΕΡΙΝΑ Σ' ΑΓΑΠΩ»
«ΓΑΜΙΕΤΑΙ Ο ΘΡΥΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ»
«ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ»
γέμισε η ζωή μου συνθήματα, λόγια γραμμένα με χρώματα από πολυουρεθάνη
Σπασμένα γυαλιά με οδηγούν
κάτω
στα υπόγεια της ζωής μου
Μικρό παιδί στου χρόνου τ' αλώνι
κι ύστερα η σιωπή.
Με μελανιασμένα τα μπράτσα από τα χτυπήματα
με κουρελιασμένη την ψυχή από τα γαμώτο του Σαββάτου. .
Αυτήν την στιγμή κάποιος πεθαίνει
Κάποιος άλλος παζαρεύει τον έρωτα στα στενά σοκάκια μιας γειτονιάς
Κι εγώ εδώ
Καρφωμένος με τα μάτια να κοιτούν τη θάλασσα...
Όλα πεθαίνουν γύρω μου
Καταναλώνομαι σε καφενεία που έχουν γεμίσει με χολέρα τους τοίχους
Σε μπαράκια που ξέπλυναν το αίμα με το λάστιχο...
Όλα σαπίζουν γύρω μου
μα και μέσα μου
η μυρωδιά του θανάτου σκορπιέται στο διάβα μου
Και είναι άλλοτε πάλι που σκύβω μπροστά στο θολωμένο από τον έρωτα καθρέφτη μου
και σφίγγω τη μονόχρωμη κουραστική
γραβάτα μου προσπαθώντας άλλη μια φορά να πνιγώ...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-07-2003