Αγάπησα μια Λεμονιά

Δημιουργός: heardline, Λύρας Ιωάννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγάπησα μια Λεμονιά

Αγάπησα μια Λεμονιά
με κάτι λεμονάρες,
να τίς ζουλάς και με χωνιά
να παίρνεις λεμονάδες.

Μα τα λεμόνια της θωρώ
στο λίπασμα πνιγμένα
και να τίς πιώ δε θεωρώ
με κείνα πειραγμένα.

Όμως την αγαπώ πολύ
κι ας έχει και κουκούτσα
κι έχω ψυχή σαν το πουλί,
πετώντας κούτσα κούτσα

αν δεν τα στύψω να χαρώ
να πιώ και να μεθύσω
μπαίνοντας όλος στο χορό
στο πάθος να βυθίσω

ότι μού είναι αγαστό
κι από επιθυμία,
που ‘ναι κι αυτό να το νοιαστώ
ως θέλει κι η χημεία.

Και να σου κείνες τίς ζουλώ
και μπαμ κάμουν και σκάνε
και μοιάζω σαν έναν μουρλό
και άλλο δε θυμάμαι…

Μα τι που να το θυμηθώ
με κείνη την τρομάρα,
μες στης ψυχής μου το βυθό
από τη λεμονάρα;

Εκεί π’ ήμουν για έρωτα
κι όλα κατεβασμένα,
βγήκανε τ’ αφανέρωτα
μ’ όλα τα πειραγμένα.

Σαν τα μπαλόνια σκάγανε
κι αέριο ηλίου
που τα latex κρεμάγανε
κι ομοίαζε γελοίου,

την έκανα κοπανιστή
πριν θέλει να πληρώνω
γι’ αυτά πριν κείνη σαν πιστή
μού πει σού τα χρεώνω.

Και πάθω και την πλάκα μου,
ξινό και να μού βγαίνει,
πού ρίχνοντας τα φράγκα μου
κακό σ’ εμέ να γένει.

Μακριά από τίς Λεμονιές,
μην έχουνε κι αγκάθια,
πού σ’ όσες τις αναποδιές
γεμίζεις δυο καλάθια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-11-2024