Ο τάφος με το ζωντανό

Δημιουργός: heardline, Λύρας Ιωάννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο Τάφος με το ζωντανό

Εάν μπορείς βγες από κει,
-που δε θα το μπορέσεις-
όπως εχώρεσες στητός
με όλες τίς ανέσεις.

Άγχος στο μέγιστο ρουφάς
σ' αρέσει δε σ' αρέσει
και εν ζωή το σπαταλάς
φορώντας το σαν φέσι.

Μη με ρωτάς, δεν σ' απαντώ
πως σώζεσ' εκεί μέσα,
γιατί νεκρός δεν είμ' εγώ
όπως εσύ στην πρέσα.

Η μόνη λύση να το βρεις
είναι αν ζωντανέψεις;
Και μία μέρα να γυρνάς
πίσω να συμμαζέψεις...;

Τίς άτακτες τίς σκέψεις σου
που σ' έχουνε προδώσει,
και μες σ' αυτή τη φυλακή
σε έχουν παραχώσει;

Γι' αυτό σού λέω δεν μπορώ,
για να σε βοηθήσω
κάτι το σίγουρο να πω
να σε παρηγορήσω.

Εγώ στον τάφο μου θα μπω
μόνο με τη σειρά μου,
όταν αναίσθητος νεκρός
σαλπάρω στα στερνά μου.

Δίχως τίς σκέψεις σαν νεκρός
κι οριζοντίως ξάπλα,
όσο βαρύς κι όσο ψηλός
κι όσο φαρδύς μα τάβλα.

Εσύ, λοιπόν, ταβλάρωσες
«αλλά κατακορύφως»
-που κι αν δε γέρασες πολύ-
μ' ανήσυχο το ύφος

τώρα να βγεις από εκεί
θέλεις αντικηδεία
δίχως που κάποιοι να πενθούν
αφού 'σαι σε υγεία.

Να είναι να σού τραγουδούν
«εν είδει Ζουγανέλη»
για να σε βγάλουν ''αν μπορούν''
μ' αστεία σαν τσιγκέλι.

Τσιγκέλι θες βρε συ μουρλέ,
σαν να ήσουν σφαχτάρι.
Και με σφαλιάρες να βαρούν
που δε παίρνεις χαμπάρι

από ζωή, που τη ρουφάς,
νορμάλ, ζωντανεμένος!
Κι είσαι στο χώμα ζωντανός,
πλήρως σακατεμένος.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-11-2024