Ο ποταμός

Δημιουργός: kasabet

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο ΠΟΤΑΜΟΣ

Ένα ποτάμι κίνησε απ’ τις βουνοκορφές
καθώς το χιόνι έλιωνε και πέφταν οι βροχές
και γέμισε η κοίτη του νερό καθάριο κρύο
αντρείεψε και τράνεψε και έγινε θηρίο

Κι έτσι τρανό ροβόλησε σε βράχια και ρουμάνια
και άγρια χοχλάζοντας έσκαβε τα φαράγγια.
Πάντα κυλώντας τα νερά, θολό κι αγριεμένο
στα διάσελα, στις λαγκαδιές όρμισε αφρισμένο .
Έχει της νιότης την ορμή, του νέου την αψάδα
την δύναμή του έδειχνε βροντώντας στην χαράδρα.

Κι όταν στον κάμπο έφτασε, μέρωσε τη θωριά του
και συγκρατώντας την ορμή, άπλωσε τα νερά του
Αγκάλιασε τη μάνα γη, πρασίνισε τη φύση
και δύναμη της έδωσε ν’ ανθίσει, να καρπίσει,
επότισε τα ζωντανά κι ανθρώπους ξεδιψούσε
κι έδινε χρώμα και ζωή στους τόπους που περνούσε.

Έτσι κλωθογυρίζοντας εμπρός πάντα τραβούσε,
μα ένοιωθε το τέλος του έρχονταν δε θα αργούσε
και το θεριό που κίνησε τρανό κι αντρειωμένο
μεσ’ το νερό της θάλασσας θα ‘σβηνε νικημένο .

Και τρόμαξε κι έκανε πίσω να ματαγείρει…
Ποτάμι ποιο τη μοίρα του μπόρεσε ν’ αποφύγει?
Και χύθηκε στην θάλασσα ήρεμο, κουρασμένο
και στο γαλάζιο της νερό χάθηκε νικημένο.

Είναι το τέλος του αυτό ή νέα αρχή σημαίνει,
με τα ποτάμια να ενωθεί όλα στην οικουμένη?
Μόνος δεν θα ‘ναι τώρα πιά ποτές του ο ποταμός
κι όλοι μαζί θα γίνουνε τρανός ωκεανός.

Ββ 12 24

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-12-2024