Ταπεινος Εργατης

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

καρδιά μου κάτσε μέτρα, ποια πίκρα, στον καημό γελά και ποια χαρά δακρύζει …

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ (Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2024)

Περπάτησα δειλά-δειλά
κρατώντας στη φαρέτρα,
ελπίδες κι όνειρα πολλά,
σε κάθε μετερίζι …

Κόντρα στον χρόνο που κυλά,
καρδιά μου κάτσε μέτρα,
ποια πίκρα, στον καημό γελά
και ποια χαρά δακρύζει …

Σεργιάνησα σιγά-σιγά,
σε χώμα κι άγρια πέτρα,
ματώνοντας τα όνειρά,
όπου έπεφτα με φόρα …

Πήρα του λόγου σύνεργα
και σκάλισα στα δέντρα,
τραγούδια, αιχμής και τρυφερά,
πικρά κι ελπιδοφόρα …

Τραγούδαγα σεπτά-σεπτά,
πληγώνοντας τα μέτρα
των στίχων και τα μουσικά
μοτίβα της αγάπης …

Μέσα απ’ τ’ ανέγγιχτα, τ’ απτά,
ζωή κυρά κι αφέντρα,
ψηλάφισα, έτσι μαγικά,
σαν ταπεινός εργάτης …

Έμαθα σύμμαχο κι αντίπαλο, να έχω
τον εαυτό μου και στου χρόνου την πληγή,
πάνω απ’ τον βράχο, της σπηλιάς της μοίρας, τρέχω
σαν το νερό, δροσίζοντας τη μάνα γη …

** Στίχοι : Κώστας Μιχαήλ Μαρής / “k©sm!m@” ***

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-12-2024