καλό ξημέρωμα, Ελένη

Δημιουργός: ~Oνειροπαρμένη~

Εύχομαι, εκεί που είσαι τώρα,να χαμογελάς συχνά...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

«Καλό ξημέρωμα, Ελένη!»

Ήταν η φωνή του…
Η χροιά της, το μεγαλείο της…
Ταξίδευε και γέμιζε όλο το δωμάτιο…
Χάιδευε κάθε μέλος του σώματος μου…
Τρυπούσε κατευθείαν την καρδιά μου…

«Καλό ξημέρωμα, Ελένη!»

Γέλασα…
Μα είναι ακόμα μεσημέρι…
Δεν είπα τίποτα-νόμισα ότι σε έπιασε πάλι η κρίση σου.
Όμως ήσουν ήρεμος…
Κι αγέλαστος, όπως πάντα…
Όχι! Δεν ήσουν πάντα έτσι!
Μικρός, θυμάμαι, γελούσες…
Κείνο το γέλιο έβγαινε μέσα από την καρδιά σου…
Ήσουν γελαστό παιδί….παλιά…
Εδώ και ένα χρόνο σε βλέπω και τρομάζω
Λιώνεις, μαραζώνεις, αποσυντίθεσαι σιγά σιγά…

Μα να! Οι άκρες των χειλιών σου κινούνται αμήχανα,
σα να προσπαθείς να χαμογελάσεις…
Είσαι παράξενα ήρεμος…
Μάλλον «έχεις φτιαχτεί»
Οι λέξεις, σαν χείμαρροι ξεχύνονται απ’ το στόμα σου
Μιλάς, μου μιλάς συνεχώς, όπως δε μου έχεις μιλήσει τον τελευταίο χρόνο…

Σε μια στιγμή μου λες να γυρίσω σπίτι, γιατί θ’ ανησυχούν οι γονείς μου
Εγώ όμως θέλω να μείνω εδώ…
Θέλω να σου πω, επιτέλους, ότι σ’ αγαπώ…!
Να σου το δείξω…!
Κρίμα… Δεν πρόλαβα…
Μου λες ότι έχεις δουλειά και πρέπει να φύγω.
Με φίλησες στο μάγουλο…
«Καλό ξημέρωμα, Ελένη!»




Αργά το βράδυ το έμαθα. Με πήρε τηλέφωνο η αδερφή σου και μου το είπε:
Είχες φύγει για πάντα…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-10-2006