«το παγκάκι» Δημιουργός: Νίνο Αυγέρης, Αντώνης Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info «Στο παράδεισο, υπάρχει ένα παγκάκι που ατενίζεις τα όνειρα σου, το νερό που γεμίζει το μάτι, αντικατοπτρίζει, όχι μόνο τον ουρανό, αλλά και τις ελπίδες σου!»
Κάθε βήμα μου σε εκείνο το ταξίδι, οδηγούσε στο να κάτσω σε ένα παγκάκι. Σε εκείνο το μοναχικό παγκάκι που όλοι έχουν κάτσει, αλλά κανείς δεν είδε το απέραντο! Θέλω να πάω σε εκείνο το παγκάκι και να κάτσω να ατενίσω. Εκεί σε γνώρισα, πιστέ μου φίλε! Εκεί ονειρευτήκαμε, εκεί δράσαμε, εκεί γεννηθήκαμε.
Στα χέρια σου κρατάς ένα τετράδιο που όλο γράφεις και εγώ όλο σου ψιθυρίζω και σου τραγουδάω, πολλές φορές με αποκάλεσες «Σειρήνα» γιατί κάθε φορά που άνοιγα το στόμα μου για να τραγουδήσω, ότι και αν έκανες, τα άφηνες όλα και ερχόσουν να με ακούσεις, αψηφώντας τους νόμους και τους όρους και μαγευόσουν! Εγώ σου έλεγα πως δεν έχω ωραία φωνή και εσύ μου απαντούσες «έχεις ψυχή και αυτό εμένα μου φτάνει» Ήσουν ο πρώτος που κατάλαβε ότι η φωνή μου είναι το όπλο μου!
Ένα όπλο μαγικό. Η φωνή μου είπες, ότι είναι ωραία και συνάμα μαγευτική. «Μπορεί να μη πατάς στις νότες σωστά, μπορεί να κατεβάζω τόνο γιατί φοβάμαι να φωνάξω, γιατί νιώθω ότι θα τσιρίξω!»
Με πήρες από το χέρι, εκείνο το πρωί με πήγες ταξίδι 5 ωρών και με έβαλες στο παγκάκι. «Τραγούδα ψυχή μου! Τραγούδα Σειρήνα μου» και εγώ κοίταζα αν έρχεται κάνεις! «Τι σε νοιάζει; Βγάλε την ψυχή σου!» και εγώ σου τραγούδησα δυνατά πλέων το τραγούδι μας και ας γκάριζα όπως πίστευα! Εσύ, το μόνο που έκανες ήταν να κάτσεις δίπλα μου, στο παγκάκι και να ατενίζεις τις απέραντες ελπίδες για όνειρα! Όταν σταμάτησα με αγριοκοίταξες! «Τι θες και άλλο;» και σηκώθηκες από το παγκάκι. «Σε έφερα εδώ για να μου τραγουδήσεις, όχι να Σωπάσεις! Τραγούδα! Τραγούδα να σε ακούσουν μέχρι και τα βατράχια του νερού!» και μου έδωσες ένα φιλί στο μέτωπο! Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-05-2025 | |