Πάντα Μια Ελένη

Δημιουργός: Ζωή Α.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα ματωμένα βήματα ενός κόσμου που παραπαίει
αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο, τόσος πόνος,
τόσος θάνατος, τόσες ζωές λεηλατημένες…
και παρατηρώντας την πορεία των λαών και των προγόνων
αμφιβάλλουμε για το αν οι άνθρωποι μαθαίνουν ποτέ από τα λάθη τους.
Το σίγουρο είναι ότι όλοι οι πόλεμοι χρειάζονται
ένα πρόσχημα για να πυροδοτηθούν
και η κατακτητική μηχανή βρίσκει ένα όνομα…
…«Μία Ελένη» που βαφτίζεται κίνητρο.

Λοιπόν πως έγινε η αφορμή; ποια ήταν η αιτία;
Η Ελένη όπως ξέρουμε δεν έφθασε στην Τροία
Την πήραν, την φυγάδευσαν Ερμής και Αφροδίτη
μα δέκα χρόνια πόλεμος δεν είναι παραμύθι

Μια ακόμα ματαιότητα συγνώμη μας οφείλει
τόσων θανάτων το άδικο που κυνηγάει την ύλη
μάνες που κλαίν για το χαμό, παιδιά ορφανεμένα
εθνών παράλογοι σκοποί με ιδανικά βαμμένα

Θυσίες ιερού σκοπού, με άσκοπους αγώνες
αρκεί να μείνει το όνομα γραμμένο στους αιώνες
Πάντα θα βρίσκουν σύμβολο, λαοί εξαπατημένοι
βγαίνουνε τάχα νικητές, μα είναι ηττημένοι

Έτσι κι αυτή η καταστροφή έπλασε μια ιστορία
που ο Ευριπίδης τάγραψε σε αρχαία τραγωδία
για να θυμούνται οι Έλληνες κι όλη η οικουμένη
…ένα όμορφο είδωλο κενό πως ήταν …η Ελένη

Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή του μύθου, η Αφροδίτη
δεν έδωσε στον Πάρη την πραγματική Ελένη, αλλά ένα ομοίωμά της.
Την Ελένη τη μετέφερε ο Ερμής, με εντολή της Ήρας,
στην Αίγυπτο, στο παλάτι του βασιλιά Πρωτέα.
Την εκδοχή αυτή του μύθου πραγματεύεται
και ο Ευριπίδης στην τραγωδία του «Ελένη».
ΕΛΕΝΗ: Εγώ δεν πήγα στην Τρωάδα, ένα είδωλο μου ήταν (στ. 582).
ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ: Τι λες; Ώστε για μια νεφέλη τραβήξαμε του κάκου τόσα βάσανα;(στ. 706).

…πως τόσος πόνος, τόση ζωή
πήγαν στην άβυσσο,
για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη.…
(Ο Γ.Σεφέρης δεν παραμένει στους αρχαίους μύθους, αλλά τους μεταφέρει στην εποχή μας, γιατί έζησε τους δυο παγκόσμιους πολέμους και τη μικρασιατική καταστροφή)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-05-2025