Κοιταξα

Δημιουργός: ειδεμή, curious Λαμπρινή Τενεδίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κοιταξα 2023

Κοιταξα στα βαθιά κι είδα εκεί,πάντα τα ίδια
ναυάγια αφημένα,σπίτι για τα απύθμενα νερά.
Κοιταξα στα βαθιά κι αντίκρισα εκεί ξανά,τα
ίδια πανια-φτερα,ιστία διαλυμένα,τόπος για
τα απύθμενα βρογχια και νερά.

Πάνω μύρια τα κύματα,κάτω μύρια τα κρίματα,
άμμος και χωμα-απομειναρια απ'τη ζωη-
ατέρμονη σιωπή,αβυσσαλεα πάθη,αβυσσαλεα
θαμπη,υδάτινες σκιές τάφων,μ'ολους τους
φόβους και τα λάθη.

Κάτω από μύρια κύματα,στην άβυσσο καλά
κρυμμένα,ανταριασμενα κρίματα,ναυάγια
φυλακισμένα,ποτε δεν ξέφυγαν,όσο κι αν
απλώθηκαν σε θάλασσες,σ'ωκεανους,
-ολα μετρηθηκαν-καποια ξεβρασμενα στις
ακτές,κάποια παροπλισμένα σε απύθμενα
βάθη,σε κάβους και σε μολους που δεν πρό-
λαβαν να δέσουν,ανταριασμενες μέρες,αντα-
ριασμενες νύχτες.

Κοιταξα στα βαθιά κι είδα εκεί ξανά,τα ίδια
πανια-φτερα,ιστία τσακισμένα,ωχρες υδα-
τιμές σκιές,καινούριες και παλιές,ποτέ δεν
ξέφυγαν όσο κι αν νόμισαν,πως άγγιζαν τη
στερια-ολα μετρηθηκαν-ναυαγια φυλακισμένα,
παροπλισμένα σ'αβυσσαλεα πάθη.

Κοιταξα και πάλι αντίκρισα,βαρκούλες και
καράβια,ν'αρμενιζουν πάνω σε μύρια κύματα,
πάνω από μύρια κρίματα,-ο,τι εμείς ξεχναμε-
κάποτε μας το θυμίζει η ζωή.

Ποτέ δεν νίκησαν,όσο κι αν απλωθηκαν-στη γη-
σ'ωκεανους,σε θάλασσες,νόμισαν πως άγγιζαν
τη στεριά,μα ήταν μέσα τους βαθια,ναυάγια
ξεβρασμενα,παροπλισμένοι τάφοι,το βάρος
που κουβαλούσαν,ανταριασμενα μνήματα,
ανταριασμενα κρίματα,ατέρμονες νύχτες και
μέρες.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-05-2025