Ειν της κοινωνίας το λερό

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, σας ευχαριστώ πάντα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Για που καρδιά μου
εσύ τραβάς,
μην στα ψηλά
στα άστρα,
μην στης φαντασίας σου
τα φωτεινά
τα κάστρα.

Για που τραβάς
έρημη καρδιά,
τούτο το καλοκαίρι,
βάζεις το χέρι
στη φωτιά
το χέρι
στο μαχαίρι.

Για που τραβάς
φτωχή εσύ
στον Αυγερινό
στη πούλια,
φτωχή καρδούλα μου
μικρή
με τα θαλασσοπούλια.

Ταξίδι πας στα πέρατα
με βάρκα με πανάκι
εκεί ψηλά στ` απέθαντα
η μήπως για Ιθάκη.

Κλαίει η καρδιά μου
τις νυχτιές
και μοναχή
στενάζει,
φύγαν τα τρένα
όλα χθες
κι έχει αγιάζι
μπάζει.

Ας` το δάκρυ
να κυλά
να σμίγει με το
σεντόνι,
ειν της κοινωνίας
το λερό
που εσένα
σε πληγώνει.

Βάλε φουστάνι θαλασσί
έλα πάμε στ` αστέρια,
καρδιά μου έρημη. Χαραυγή
θα` χουμε μες τα χέρια.

30-5-2025
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-05-2025