Το πάτωμα (μέρος πρώτο)

Δημιουργός: Νίνο Αυγέρης, Αντώνης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

“Σ’ αγαπάω” είπε ο Γιάννης και χαμήλωσε το κεφάλι του και τα μάτια του κάπως πλημμύρισαν! “Σε σκέφτομαι και νιώθω οτι σκέφτομαι όλο το κόσμο!”
ένα αναφιλητό έκοψε την εξομολόγηση που γινόταν σε μία πλατεία, κάτω απο ένα δέντρο ξεραμένο που ο ίσκιος έφτανε να καλύψει μόνο τα μάτια του. Ο Μάριος τον κοιτούσε και είχε μείνει σχεδόν άφωνος! Ο Γιάννης συνεχίζει ακάθεκτος στον λόγο του “Σε θέλω, σε θέλω κολασμένα, το μυαλό μου έχει κολλήσει σε εσένα!” ο Μάριος έκανε πίσω και σταύρωσε τα χέρια του, σα να ήθελε να προστατευτεί απο τον μεστό λόγο του Γιάννη ο οποίος όσο τον ακούει αυτός τρέμει, Γιατί τέτοια λόγια ίσως να μην τα έχει ξανά ακούσει, ποτέ!
“Κοίτα” συνέχισε να λεει ο Γιάννης “ο ήλιος θα φύγει και απόψε και θα εμφανιστεί αύριο παλι, το πρωί” και δείχνει τον πορτοκαλί ήλιο με το δάχτυλο του. “Είσαι σαν τον ήλιο! Με φωτίζεις και με γεμίζεις χρώματα και με όμορφα συναισθήματα Μάριε!” ο Μάριος συνέχισε να τον ακούει και για να σταματήσει να μιλάει, τον πήρε αγκαλιά. “Σου ζητώ συγνώμη! Συγνώμη που στο έκανα εγώ αυτό” τον κοίταξε στα μάτια, που έχουν ανοίξει οι ουρανοί, σκούπισε με τα δάχτυλα του τα μάτια του Γιάννη! Ο Μάριος δεν άντεξε άλλο και του έδωσε το πρώτο φιλί στο λαιμό, έπειτα στο σβέρκο και τέλος έφτασε στα χείλι που τα δάκρυα έχουν αφήσει επάνω μία αλμύρα! “Δε σε αφήνω να το ξανά ζήσεις αυτό ΜΟΝΟΣ σου αυτό!” και ενώσαν τα δάχτυλα τους και σηκώθηκαν! “Σηκω πάμε σπίτι” ο Γιάννης πετάχτηκε “Τι εννοείς;” ο Μάριος ξαφνιάστηκε! “Τι δε θέλεις;” ο Γιάννης απάντησε “απ όσα σου είπα εσύ κατάλαβες το οτι σε θέλω! Μάριε ειναι πιο ουσιαστικό αυτό που σου ζητάω!” και ο Μάριος στάθηκε και τον κοίταξε! “Σήκω λοιπόν πάμε παραλία, πάμε να κάτσουμε να πιούμε μπύρες και τσιγάρα! Και σου υπόσχομαι θα ειμαι Κύριος!”

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-06-2025