Κενό

Δημιουργός: Αστεροτρόπιο (Jeny)

όπως βγήκε... καλησπέρα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αφήνομαι στον πυρετό μου.
Σπάω το θερμόμετρο.
Το μυαλό γλιστράει στους κόκκους υδράργυρου.
Χύνεται στο πάτωμα χοροπηδώντας,
Χάνεται κάτω από τον καναπέ,
-ναι, αυτόν που κάναμε έρωτα-
σφηνώνει στη χαραμάδα των βιβλίων
που ορθώνονται στοίβα στη γωνία,
-χρόνια έχω να τα διαβάσω-
κρύβεται κάτω από τη συρταριέρα...
-εκεί που κάποτε έκρυβα τα μυστικά μου
ώσπου τα έκαψα -
Σκορπίζει...
Χάνεται...
Παγώνει και χάνεται.
Αδύνατο να συμμαζευτεί.
Κόκκος, κόκκος.
Κι η αναθεματισμένη καρδιά κρύα κι αυτή...
Ξεχύθηκε, πάγωσε και χοροπηδά.
Δε βγαίνει νόημα. Τρελαίνομαι.
Το βλέμμα μου θολώνει και βλέπω
μόνο ακατανόητες μάζες που χοροπηδούν.
Πάνω μου.
Αδιαφορώ που κρυώνω.

Φοβάμαι μπαμπά.
Δε διψάω για τίποτα πια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-10-2006