Την αγκαλιά της μάνας σου

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ψυχή μου εσύ στα σπάργανα
μια αγκαλιά ζητούσες,
μονάχη νανουρίστηκες
κι άπλωσες τα δυο χέρια
να σ` αγαπήσουν οι θεοί
να πιείς από τ` αστέρια.

Ψυχή μου εσύ κοιμήθηκες
και μόνη σου ξυπνούσες,
γύρευες μια ανατολή
γλυκά αγάπης χείλη,
την αγκαλιά της μάνας σου
σ` ένα σβηστό καντήλι.

Ψυχή μου εσύ κυλίστηκες
σε άπονα σεντόνια,
τη νιότη σου κουρσέψανε
και τ` άγουρο κορμί σου
λύκοι, τσακάλια, ύαινες
τα χρόνια της αβύσσου.

Ψυχή μου εσύ ταξίδεψες
και δεν λερώθεις διόλου,
αγάπη την εφύλαξες
την έκανες σκοπό σου
κι αν ήρθαν άγριες θύελλες
είχες τον αγγελό σου.

Ψυχή μου εσύ δεν γέρασες
σαν πέρναγαν τα χρόνια
έμαθες πως να περπατάς
που να γλυκοκοιμάσαι
κι ήρθαν φεγγάρια, χαραυγές
και ζεις για να θυμάσαι.

Ψυχή μου εσύ αξιώθηκες
την ομορφιά του κόσμου
σε δυο χεράκια τρυφερά
σε μια ζωή καινούρια
υψώθεις έβγαλες φτερά
ίδια με τ` αγγελούδια.

Ψυχή μου ήταν το στρατί
μια οδύσσεια η δικιά σου
αίμα σου κύλησε πολύ
για των ανθρώπων κρίμα
μα έφτιαξες μια ανατολή
που την φυλάει το κύμα.

Ψυχή μου σ` όλα άντεξες
κι αν λίγο μου γεράσεις
θύμησες έχεις πολλές
λουλούδια έχεις χίλια
δεν μείνανε γκρίζες σκιές
μον θάλασσας κοχύλια.

14-8-2025
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-08-2025