Η απελπισία που βρυχάται

Δημιουργός: tabasco0, Νίκος

palio men me domikes allages de

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η απελπισία που βρυχάται
(Ταμπάσκο)

Πιτσιρικάς
αγόρασα ένα βιβλίο
με τις μεταφράσεις των Floyd.

Σε ένα τραγούδι έγραφαν:
ήσυχη απελπισία.

Τύπωσε η φράση στο μυαλό μου.
Μα εγώ την απελπισία
την είχα σαν κραυγή,
όχι σαν σιωπή.

Ήμουν νέος.
Όλα τα ήθελα να κάνουν θόρυβο:
η αγάπη,
το σεξ,
ο θάνατος.

Πέρασαν τα χρόνια.
Έγινα μεσήλικας.
Τα μαλλιά γκρίζαραν,
η ένταση έπεσε.

Η ικανοποίηση
ερχόταν από το μυαλό,
λιγότερο από το σώμα.

Μεθυσμένος,
ξανάβαλα το CD.
Ξανάκουσα τη φράση:
ήσυχη απελπισία.

Δεν με ξένισε πια.
Την είδα να μου ταιριάζει:
στη ζωή μου τη χλιαρή,
την άνοστη,
την ασφαλή,
μακριά από κάθε συγκίνηση.

Κουρασμένος απ’ την αδράνεια.
Μαστουρωμένος απ’ την πλήξη.

Μόνο η αγάπη με κρατούσε ζωντανό.
Μα δεν έφτανε.
Όχι, δεν έφτάνε.

Έφθινα πιο γρήγορα
απ’ όσο με έφθειρε ο χρόνος.

Οι γιατροί είπαν:
«Είσαι διαταραγμένος.
Γι’ αυτό πονάς.
Γι’ αυτό είσαι θλιμμένος.»

Ίσως να είχαν δίκιο.
Είχαν πτυχία.
Είχαν δει κι άλλους σαν εμένα.

Μα τι θα ’ταν ο άνθρωπος
χωρίς ελπίδα,
χωρίς όνειρα;

Γιατί να αγωνιστεί;
Για ποιον να μοχθήσει;
Γιατί να φάει τα μούτρα του;

Τι θα ταν ο άνθρωπος
αν δεν ήταν ανθρωπος;
Ένα ζωό;
Θα τρωγε ,
θα βλεπε τηλεόραση
και θα κοιμόταν;

Ένας άγγελος με κομένα φτερά;
Δεν θα μπορούσε να πετάξει
ξένος σε μια άγνωστη χώρα
δεν θα μπορούσε να επιστρέψει εκεί
που ανήκε;

Με τα χρόνια
το παζλ σχηματίζεται.
Από την μικρή εικόνα
στην μεγάλη.

Στα σχέδια
που είχε ο Θεός για μένα.

Μένει μόνο ένας τρόπος:
να ξεμπερδέψω
με την ήσυχη απελπισία:

για να του τα χαλάσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-08-2025