Για την τιμή των όπλων

Δημιουργός: tabasco0, Νίκος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Για την τιμή των όπλων
(Ταμπάσκο)

Και οι μέρες περνούν,
και τι μένει, Γ.Τ.;
Τίποτα δεν αλλάζει,
γιατί δεν αλλάζουμε εμείς.

Ταλαντώσεις είμαστε,
που γυρνάμε στην αρχική μας θέση
ξανά και ξανά
με μνήμες,
φόβους,
σιωπές.

Άκυρηχτος πόλεμος εντός μας,
μάχες που χάθηκαν ερήμην μας,
βετεράνοι της θλίψης
που ψάχνουμε κάπου
να πούμε τις ιστορίες μας,
να ξαναπάρουμε το 67%,
να βρούμε ένα μπαρ
με υποφερτή μουσική
κι μια μπαργούμαν που να βλέπεται
για να ξεφεύγει η ματιά μας.

Και οι νύχτες περνούν,
και τι μένει, αγαπητή μου;
Η ευτυχία είναι για τους ήρωες
ή γι’ αυτούς που τους παριστάνουν.

Εμείς δεν μπορούμε να πιστέψουμε τα λόγια μας—
πώς θα κοροϊδέψουμε τους άλλους;
Έχεις δει κανένα γραφείο κηδειών να κλείνει;
Καμιά εκκλησία να δηλώνει πτώχευση;
Ή μήπως στοιχηματζίδικο;

Όπου και να κοιτάξεις θα δεις
ανθρώπους σε απόγνωση
να τα βάζουν με τον νόμο των πιθανοτήτων,
να χάνουν και να χάνονται
από πάθος ή από πίστη
σε αλγορίθμους αγάπης.

Θα σου πω τι μένει—
εσύ μου είπες μια πινελιά αισιοδοξίας,
και μπορεί τελικά να έχεις δίκιο.

Αν όλα είναι άσχηματιστα,
γιατί να τα σχηματίσουμε
με τρόπο που πονάει;

Ό,τι γεννιέται πονάει.
Ό,τι πεθαίνει πονάει.
Ό,τι ζει θέλει να μην πονάει.

Μια προσπάθεια μας μένει,
για την τιμή των όπλων.
Αυτό μένει, Γ.Τ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-09-2025