Αγριοσ Γαρμπησ

Δημιουργός: ΑΒΕΡΟΗΣ, ΡΟΛΑΝΔΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μοιάζω με κατάδικο φυλακισμένο χρόνια
που με καταράστηκες να μαρτυράω αιώνια
βλέπω από το παράθυρο τον ουρανό πιο γκρίζο
και σε κάθε σκέψη σου πονάω και δακρύζω
και αφού μακριά μου βρίσκεσαι το ριζικό μου βρίζω.

Άψυχο είμαι σώμα που έθαψες στο χώμα και βαθιά στη γης
με έχεις κάνει λιώμα μα σε θέλω ακόμα, να μη μου χαθείς,
να μου δώσεις χρώμα να μην είμαι πτώμα μα άγριος γαρμπής,
να ρουφώ σαν σώσμα το γλυκό σου στόμα σαν τρελός μπεκρής.

Μοιάζω για κατάδικος, φτωχός, δυστυχισμένος
σκάρτα μου ξηγήθηκες και νοιώθω προδομένος
άπονα με πέταξες στο ανήλιο το κελί μου
πάγωσες το γέλιο μου γιατί έγινες χολή μου
τα σε αγαπώ σκορπίζοντας σαν ρόδα στην αυλή μου.

Άψυχο είμαι σώμα που έθαψες στο χώμα και βαθιά στη γης
με έχεις κάνει λιώμα μα σε θέλω ακόμα, να μη μου χαθείς,
να μου δώσεις χρώμα να μην είμαι πτώμα μα άγριος γαρμπής,
να ρουφώ σαν σώσμα το γλυκό σου στόμα σαν τρελός μπεκρής.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-10-2025