Θλίψη θεέ μου τι θλίψη

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Η γραφή για το φονικό στο Μάτι Αττικής, 103 νεκροί, δεν τους ξεχνάμε.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έγειραν οι κάπαρες στο χώμα
σαν να θέλουν κι αυτές να προσκυνήσουν
να το αναστήσουν.
Στ` αλώνια στήσαν χορό οι ελπίδες
να βγει φέτος σιτάρι, ψωμί,
έπεσε πάγος στα σπαρτά μας
στα αγιασμένα κλήματα
δεν θα μεθύσουμε με χαρά φέτος.
Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά
μας κοιτούν με απορία, θλίψη
τα μάτια τους δυο αναμμένα κάρβουνα
και το ψωμί στα χέρια λειψό.
Στα διάσελα μαζεύτηκε ο καημός
και ξεχύθηκε στους κάμπους,
και εμείς περπατάμε σκυφτοί, ηττημένοι,
που χάθηκαν οι ψυχές μας
που θωρεί η καρδιά μας
όταν το αίμα ρέει, κυλά
στα πέρατα της οικουμένης,
στις πόλεις και τα χωριά
στα σπίτια και τα όνειρα μας
στα διαβατάρικα πουλιά
στα ξενιτεμένα πουλιά
κει που δεν αντηχούν κλαρίνα,
μόνο μια ψαλμωδία λύπης
απ` το καμπαναριό της εκκλησιάς
μιας μεγάλης παρασκευής ο θρήνος.
Ο θεός μας ξέχασε
το θεό τον ξεχάσαμε
κι ούτε ένα κερί Ανάστασης,
δεν καίει πια στις καρδιές μας.
Θλίψη θεέ μου τι θλίψη

18-10-2025
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-10-2025