επανοδος

Δημιουργός: dragonmaster

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

μετα απο καιρο γραφω
ξεχνω ποιος ειμαι
ισως αντιγραφω
μα δεν ξεχνω
την αληθεια
αυτη που με εφερε εδω
μαζι με τα βαριδια

περασαν 10 χρονια
που αφησα την γραφη
εις χαριν μιας γυναικας
που μου πλεκε σχοινι
ομορφα το φτιαξε
το σφιξε και το σιαξε

τωρα μιλω ελευθερα
κρεμασμενος
μαχαιρωμενος πληγωμενος
μα ελευθερα
με τα παιδια να βλεπω
ολιγον
ολιγον ανθρωπος
ολιγον εντιμος εις βιον

και γελαω, γελαω
Τα παιδια μου σαν κοιταω
που με αγαπανε
και με ζητανε
περαν των ελπιδων της ταλαιπωρης γυνης
που μετα της οικογενειας αυτης με επνιξε

Χωρις ταση εκδικησης σε αυτη την ταλαιπωρη ζωη
χωρις οργη
με θλιψη για οτι επειλθε και θα ρθει
λυπαμαι που με εφτασαν εδω τα λαθη στη ζωη.

Δεν ειμαι δεν ημουν το λιμανι
η μαριονεττα στη σκηνη
και ας εσφιγγε περιταχνα σχοινι
πτυχια μεταπτυχιακα
δουλεια δουλια
και λιγος ερωτας μεχρι να πεσουν
οι τιτλοι και το τελος ρθει.

Τα παιδια μου λογαριαζω
αυτα μετρω
εφυγα ακομα και αν πονω
σε περιβαλλον τοξικο
πως να ζω.

και εις ολιγον ξαναγραφω
ταλαιπωρα οικτρα
ξανα την σπιθα αργα
σαν παιδι που το ποδηλατο
μετα απο καιρο κρατα.

Πουλησα τα ονειρα μου φθηνα
γιατι ο ερωτας σωστα δεν κοιτα
μα θα ζησω μονος
εραστης της μοναξιας
και ας καποτε σειρηνες
με τραβουσαν στα ρηχα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-10-2025