Ήταν τα ξυλοκέρατα και μήλο και κεράσι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Σκέφτομαι πολλές φορές τι να πρωτογράψω, τα γέμισα όλα τα χαρτιά, σας φιλώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τραβάγαμε στις λυγαριές
στα βάτα και στα σχοίνα
στ` αγκάθια μέσα στις γκορτσιές
στα πιο ψηλά λιθάρια
και λέγαν όλοι για εμάς
όλοι οι ευεργέτες,
πως είμαστε ικέτες.

Ναι, δεν είχαμε ψωμί
δεν είχαμε και γάλα
μισή μας ήταν η ζωή
μισής βροχής ψιχάλα.

Σύριζα στις μάντρες
παρέα με τα σαλιγκάρια
τις φαρμακερές οχιές
τα αγκάθια της αγκινάρας,
είχαμε μείς φαι
το πιο ωραίο στη πλάση
ήταν τα ξυλοκέρατα
και μήλο και κεράσι.

Ναι, δεν είχαμε τυρί
κι είχαμε το κόσμο όλο
στου σχολειού μας τη γιορτή
και στης εκκλησιά το θόλο.

Τα έρμα! τα κακόμοιρα,
ναι, δεν είχαμε παπούτσια,
πάντα φουστάνι δανεικό
δεν είχαμε πατέρα
και ψάχναμε τη μάνα!
στων αφεντάδων τα σπίτια
όλο φωνάζαμε, μάνα, μάνα!!
κι αυτή
είναι η αλήθεια.

Κι` έμειναν εκατό πληγές
ποιος αλήθεια τις μπαλώνει
κι είπαμε εκατό φορές
δικό μας θα` ναι τούτο αλώνι.

Κι` έτσι γδαρμένοι, γρατσουνισμένοι
φτάσαμε ψηλά στις ιτιές
μέσα στη ψυχή μας μένει
μον αγάπη τις βραδιές.

27-10-2025
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-10-2025