Εκείνο το μικρούλι το χλωμό

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Γραμμένο για εκείνο το δωδεκάχρονο που το διέλυσε η προπέλα, σας ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν κουράζεται η ψυχή
σαν φθινοπωριάζει
έχεις μονάχα μια ευχή
γαλήνια να κοιτάζει.

Τα σημερινά, τ` ανθρώπινα
κάρβουνα είναι που καίνε
της γης τα πανανθρώπινα
και τις καρδιές που κλαίνε.

Σαν σου κουραστεί η ψυχή
κι έχει βαρύνει τόσο
έχε στα χείλη προσευχή
κι ότι θες θα δώσω.

Στα τσιπουργιάνια τα πουλιά
που τα τρυπάει τ` αγιάζι
θα τους χαρίσω αγκαλιά
και ένα μπλε τοπάζι.

Να μαλακώσει η ψυχή
δρόμο να` βει και να πετάξει
για να μην νιώθει μοναχή
δρόμο να` χει μετάξι.

Στα σύννεφα να υψωθεί
για τις καρδιές που κλαίνε
και να μοιράσει στη πηγή
σ` εκείνα που δεν φταίνε.

Ένα χτενάκι για μαλλιά
και ένα τόπι χρυσό
να` ρθει να ντύσει με φιλιά
εκείνο το μικρούλι το χλωμό.

Που είδε χθες στο δρόμο
και πόνεσε η ψυχή της
να` χεις μόνο αγάπης νόμο
μέσα στη προσευχή της.

10-12-2025
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-12-2025