ψαροκόκαλο

Δημιουργός: tabasco0, Νίκος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ψαροκόκαλο

11 Δεκέμβρη ’25

Ανατολή γύρω στις 7:30,
δύση λίγο μετά τις 5.

Μέγιστη πάνω από 15°,
ελάχιστη κάτω από 10.

Τ’ Αγίου Δανιήλ και Λουκά Στυλιτών.
Σελήνη στα τρία τέταρτα.

Την Ελλάδα ακόμη κυβερνά ο Μητσοτάκης,
τον κόσμο ακόμη ο Τραμπ.
τα δαχτυλά μου που πατούν τα πλήκτρα
κάποιος δαιμονίσκος

Ωραία μέρα να αυτοκτονήσεις —
δεν νομίζεις;
Δεν νομίζεις τίποτα πια, ε;

Ή να βρεις μια γαμημένη δουλειά,
που ’ναι περίπου το ίδιο πράγμα.

Μετρήθηκες·
κάπου περίσσευε κάτι,
και κάπου αλλού κάτι υπολειπόταν.
Έτσι βγαίνει ο μέσος όρος.

Δεν φυτρώνει·
μετασχηματίζεται,
πολλαπλασιάζεται,
διαιρείται.

Ο μέσος άνθρωπος κάνει
και μετά σκέφτεται·
τον πηδάνε
και μετά έρχεται ο πόνος,
ετεροχρονισμένα —
σαν παλιά live μετάδοση της ΕΡΤ.

Βέβαια υπάρχει ο διαχειρίσιμος πόνος·
φεύγει κάνοντας πράγματα,
τα γνωστά.
Κι εκείνος ο σπάνιος,
σαν κάποιον που έχει λόξιγγα
όλη του τη ζωή.

Η ανία, η πλήξη,
η παράδοση της μισής Ουκρανίας,
φτάνει να σταματήσουν
οι ανυπόφοροι βομβαρδισμοί
αποχαύνωσης.

Η μονοτονία χωρίζεται σε δύο κατηγορίες:
εκείνη που βρίσκει τους αποτυχημένους
— ξέρεις, μια ηλίθια κακοπληρωμένη δουλειά κτλ —
κι εκείνη των άτολμων,
όσων φοβούνται και τον ίσκιο τους
και το παίζουν υπεράνω
αλλά από μέσα τους μετράνε ανάποδα
τα δευτερόλεπτα για ν’ ακουμπήσουν
ένα επίδομα ή ένα νοίκι.

Επομένως —
αν υπάρχει επομένως,
κι αν υπάρχει συμπέρασμα —
καταναλώνεις περισσότερα σκατά
απ’ όσα μπορείς να αφοδεύσεις.

Και φουσκώνεις σαν μπαλόνι
περιμένοντας να σκάσεις·
και φουσκώνεις σαν παγώνι
— αλλά δεν είσαι παγώνι
να χαριεντιστείς.

Είσαι ο μέσος άνθρωπος
που του τύχανε πολλά,
περισσότερα απ’ όσα αντέχει.

Μοιάζεις με εκείνο το παλιό μηχάνημα
με τις άπειρες βλάβες
που αγκομαχά κάθε φορά
που καλείται να δουλέψει.

Τόσο παλιό,
που δεν υπάρχουν ανταλλακτικά·
κι ακόμη κι αν υπήρχαν,
θα ήταν ασύμφορη η επισκευή.

Έτσι πάει όσο πάει —
και πας όσο πας.

Βρίζοντας τον ελεύθερο χρόνο σου,
ευχή και κατάρα,
κι αυτή την τάση
να σε ενοχλεί σαν ψαροκόκαλο στο λαιμό
το ότι γράφεις
αντί να το ξεφορτωθείς·
το ότι μεγαλώνεις το βάρος
αντί να το εξαφανίσεις.

Ωραία μέρα να πνιγείς κι σήμερα —
δεν νομίζεις;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-12-2025