Κατευθείαν στην Αποχη

Δημιουργός: meursault

ε βαλτε και κανενα τόνο.....εσείς....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τσίφτης γλυκόμαλλος ο λύκος
χρώμα προβιάς αδιάφορο, ατέλειωτο το μήκος
στην βιτρίνα σπάταλους κρουνούς αθροίζει
μαιμούδες ,παπαγάλους κι ερπετά θερίζει.

Σε κοιτά
κι επιτίθεται
σου μιλά
κι αντιτίθεται
σε λυγά
και προτίθεται
νύχτα γάμου να στήσει.

Τον ρωτάς
''που με πας ; ''
του ζητάς
''μη με πονάς ''
του γελάς
κι ετοιμάζεται
το χορό του να αρχίσει.

Ομως ο κυρ Μέντιος ξάφνου ξανανιώνει
την αναβρυσιά του σιώνει και κορδώνει
μια γροθιά του το μαχαίρι λιώνει
μ 'αλλους δυο και τρεις σιμώνει

Λύκε τα σημάδια σου δεν σβιούνε στο σκοτάδι
όσο και να φυλάγεσαι σιμά θα δεις τον Αδη
κι εμείς γιορτή θα στήσουμε κόκκινο θε να πιούμε
τη μοίρα να αντικρύσουμε στη γη που ορθοπατιούμε

Χαρη δεν θα σου κάνουμε
τρέλλα πια δεν πουλάμε
με το δεξιό ορκιζόμαστε
με το ζερβό πατάμε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-10-2006