Λόγια,λόγια,λόγια

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Από τις διαδρομές της Ψυχής μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η σκέψη μου τρύπησε...
Διάτρητη χωρίς ιστό...
Δίχτυ άχρηστο...
Δεν συγκρατεί λέξεις...
Τα λόγια πέφτουν στο κενό...
Όλα παιρνούν ελεύθερα...
Πυροβολισμοί, ακούγεται ο κρότος τους...
Η μαυρίλα σκορπίζει...
Βέλη αιχμηρά χωρίς στόχο...
Κομματιάστηκε από τις άπειρες ριπές...
Αφαντος μα εξακολουθείτε...

Λόγια που χορεύουν ανισόρροπα...
Οι έννοιες φαντάσματα...
Η λογική επιπλέει με το παράλογο...
Επιφάνεια κραυγών και υποσχέσεων...
Κι εγώ παρατηρητής στον παραλογισμό...
Που δεν έχει πρόσωπο...
Μονάχα άχρωμα λόγια...
Οι μάσκες σαρκάζουν...
Φέιγ-βολάν που πατώ στα πόδια μου...
Τσαλακώνονται, βρομίζουν...
Αγκαλιά με γόπες άχρηστες...
Ανάμεσα σε σκορπιούς που υμνούν τον θάνατο...

Λόγια άηχα...
Μεταφέρουν εικόνες μουτζουρωμένες...
Νοήματα ενός γόρδιου Δεσμού...
Η λεπίδα αιχμηρή...
Κάθετη κι αποφασιστική...
Τον κόβει στην ρίζα της Καρδίας...
Σκορπίζουν σπερματοζωάρια...
χύνονται ωάρια...
Διψασμένα σε μια ανεξέλεγκτη γέννεση...
Να αναπαράγουν λόγια...
Λερναία Ύδρα αθάνατη...
Ξερνά κεφάλια με άπειρα γράμματα...
Λόγχες αιχμηρές πυροδοτούν...
Συσκευάζουν το αλφάβητο...
Με χλομές και ξεφτισμένες κορδέλες...
Συνδυασμοί ανεξήγητοι...
Το φως της ψυχής νεκρώνει...
Το άσχημο πανηγύρι...
Από τα αέρινα λόγια...

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-10-2006